środa, 23 listopada 2011

:::::::::::::::::::::::


::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

,,Jestem widzem własnego życia.
Śmieje sie do bólu i łez.
Jak dobrze gram swa rolę,
za każdym razem inną maskę mam.
Gdy oglądam ten spektakl,
Myślę że...
To wszystko jest śmiechu warte!!!
Siebie obsadzam w głównej roli,
sama sie dziwię jak wiele twarzy mam.


Choć w oczach mam łzy, których nikt nie zauważy 
i uśmiech na twarzy.
Powiem sobie kolejny raz,
że jestem silna.
Za to przedstawienie musi trwać.
A role daje nam życie.
A gdy przedstawienie skończone...
To tak jak moje życie.''

::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

Kiedy ucichnie mój ból zobaczę jeszcze tęczę na niebie
Kiedy obeschnie moja łza zapomnę ze poznałam Ciebie
Kiedy położę sie do snów nie zadzwonisz do mnie
Zamknę swoje uczucia i zachowam je dla siebie 
Głowę moją uniosę wysoko i spojrzę we wspomnienie
Zobaczę tak tylko różne kontury
Obejmę swoje ramiona, zapomnę i powiem ,,ŻEGNAJ''



:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz